بیچاره من!
* آدم واقعا
خسته بود
تو که آدم نبودی
بدانی وسوسه سیب
یعنی چه!!!
حوایی هم نداشتی
تا با آن
هوایی تازه کنی...
حتی رنگ سیب
را هم
نمی دانستی
(تنهاتر از تو نبود!!)
... بیچاره آدم
نه بیچاره من که
دل به تو دادم!
................
* خدا
در مزرعه اش
گندم کاشته بود
نکند هوای گندم
تورا
هوایی کرده بود
که سراغی از
حوایت نگرفتی!!!
فروردینی های عزیز تولدتون مبارک
نسرین ۱
احمد ؟
امیر ؟
رضا(یه پسر شیطون) ۵
اردیبهشتی های عزیز تولدتون مبارک
آرمین ۱۳
فرزانه ۱۳
غزل ۲۴
سلام
جومونگ رو دیدی؟
سلام
این کار شما جای خیلی صحبت کردن داره
و خیلی مجهولات هست
کلید هست اما باید اون کلید که تو شعرت به کار میبری تابلو باشه
من الان تو حال و هوای شعر و نقد نیستم یهنی اصلا نمی تونم نقد کنم
و نظر میدم
ببینید
این داستانها دیگه حال من رو میگیره
مثل خوردن سیب و از این داستانهای تکراری
من فکر می کنم
یه شاعر باید خودش چیزی بیافرینه خودش دنیای خودشو داشته باشه و ازش حرف بزنه
به زبون خودش
من فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که چرا من میخوام همه دنیاشون مثل مال من باشه و اصلا حرف من ممکن درست نباشه من فقط یک نظر دارم برای خودم و نمی تونم دنیای دیگرون رو تغییر بدم(امیدوارم منظور منو درک کنید)
من الان بیشتر از این نمی تونم براتون بنویسم چون مرخصیم تموم شده باید زودتر برم پادکان
راستی خیلی وقته ترانه ای از شما نخوندیم
بنویسید هر جور که تفکر خودتون هست