گفته های دل من زیر آسمان خدا
دل نوشته هامگفته های دل من زیر آسمان خدا
دل نوشته هامدنیای کودکی من
دنیای کودکی
تو دوران کودکی دلم می خواست خیلی زود بزرگ بشم. اما الان
دلم می گه کاش تو روزای با شکوه کودکیت می موندی. اون وقت تنها
غمت شکستن نوک مداد صورتی جعبه ی مداد رنگیت بود. وخوشحالیت
خریدن یه دونه شکلات کاکائویی یا یه لاک پوست پیازی .
اما نه یه کم که بزرگ تر شدم ، دلم می خواست برم پابوس امام
رضا و برای سلامتی تو که اون موقعا هنوز نیومده بودی دعا کنم .
چه دنیای قشنگی ! چه رویای با نمکی ! 
چه قدر دست یافتنی ( و بعد تو که محال شدی . مثه ماهی لای
ابرا و یا مثه ماهی توی موجا )
سخت می گذره روزایی که می خوام از حال و هوای دوران بچگی
فاصله بگیرم . اما شاید تو دنیای شعر و شاعری جبران بشه .
اون وقتا غمامون مثه خودمون کوچولو وظریف بودن وشادیامون
اینقدر بزرگ که فکر می کردیم ، داشتن یه عروسک چشم آبی رسیدن به
قله ی قافه . اما از الفبای زندگی چیزی نمی فهمیدیم .
نمیدونم توهم بچگی کردی یا نه ! اما من تا دلت بخواد خاطره ی
خوب و بد دارم . از یه اتفاق ساده تا یه فاجعه ی بزرگ ...
... و بعد بعضی وقتا هم تو روزا گم می شدم و من و زیر کرسی
مادر بزرگ پیدا می کردن .
گل بارون ، چقدر دلم میخواست قهرای لاک پشتی من و می دیدی
که به خاطر شیطنتای کودکی پیش می یومد و ای کاش دوباره به اون
روزا برمی گشتم و تو رو تو قهر کردن شریک می کردم . اما نه تو که
گناهی نداشتی هرچی بود از دست دل شکموی من بود یا اذیتای مامان
پری که چپ و راست میرفت ومی یومد وبه حساب خودم قلب کوچولوی
من و می شکست . 
راستی هیچ وقت ازموهای بلندم برات گفته بودم، که زحمت شونه
کردنشون به عهد ه ی خاله جون بتی بود . حالا بماند چند بار ایوون
خونه رو با کمک موهام جارو زدیم و چند بار گلای شب بو توی عطر
شبونشون موهامو نوازش دادن .
اما بعد ها چند تا حسود گنده ، اونا رو به دست یه قیچی بی رحم
سپردن و داغشون و به دل کوچولوم گذاشتن . آره موهای بلندی که من
و بین هم سن و سالام برتر نشون می داد و به گفته ی مامان پری اون
چهره ی جذاب و معصوم . 
اما تو اون روزای قشنگ من و ندیدی( وقتی که بزرگتر شدم ) که
چه جوری ( البته با در نظر گرفتن اون چهره ی آروم ) شیطنت از سر
تا پاهام می ریخت. توی اون خونه باغ پدربزرگ ، که ( من و نوه ها )
از در و دیواراش بالا می رفتیم . البته من کمتر چون من به نسبت، از
بچه های دیگه آروم تر بودم .اما پدر بزرگ ( که نور به قبرش بباره )
صبور ... .
توی خونه ی خودمون هم که دختر بابا بودم و کسی حق نداشت
از برگ گل نازکتر بهم بگه ... .
و خلاصه هزار تا اتفاق کوچیک وبزرگ . که تک تکشون برای من
یه خاطره ی خوبه .
و بعد از خاطره ، چند تا دونه حرف اساسی برای تو و هممون ...
وقتی کوچیکی ، واژه ی مهربونی و معصومیت بیشتر به دردت
می خوره . اما وقتی که بزرگ می شی غرور جای اونو می گیره . نه
تنها چیزی رو بهت نمی ده ، بلکه دو تا میم قشنگ و صورتی رو هم
از زندگیت حذف می کنه .
خوب من ؛ حالا بیا به احترام روزای قشنگ کودکی ، دوباره
مهربون بشیم . بیا قلب آدمایی رو که دوسمون دارن و برامون دعا
می کنن به بهونه های الکی نشکنیم . بذار خوب بودن زیبا ترین
تجربه ی زندگیمون باشه .
بذار تنهایی آدمای تنها رو با تنهاییمون پر نکنیم . دنیا خیلی
کوچیکه . بیا کوچیک ترش کنیم اگه بدی هست و بذار بزرک باشه
اگه خوبی هست. و حرف آخر:
( جدا از این که دوران با شکوه کودکیت و فراموش نکنی )
بدون که توی این دنیای تنها ، تنها کسی که هیچ موقع تنهات نمی ذاره
تنها خداست .
رویایی در باد ...
رویایی در باد ...
یادش به خیر اسبهای دوران نقطه چینمان
اسب تو سیاه و مغرور ...
اسب من سفید و معصوم ...
اسب تو با سم هایی در خاک و
اسب من با یالهایی در باد
اما اکنون قلب من در خاک است و
رویای تو در باد
با تو می شه...
با تو می شه...
با تو می شه رنگ بهار و جور کرد
از وسط ستاره ها عبور کرد
با تو می شه گلای یاس و بو کرد
حتی می شه با تو به غصه خو کرد
با تو می شه خوبی تو قلبا جا کرد
لفظ قشنگ تو و من رو ما کرد
با تو می شه جنس گلا رو نور کرد
هر چی جدایی از تو سینه دور کرد
با تو می شه ستاره ها رو ماه کرد
رعیتا رو اول قصه شاه کرد
با تو می شه به روی خوبی پل کرد
با نفس آبی باغچه گل کرد
با تو می شه گریه رو نقطه چین کرد
می شه تو رو انگشترِ نگین کرد
با تو می شه به روشنی سفر کرد
تلخی و غم رو از خونه به در کرد
با تو می شه غصه رو تو قفس کرد
تو رو می شه با شادی هم نفس کرد
... اجازه حالا نمی دن
...اجازه حالا نمی دن
گلای بنفشه رو تو دسته گل جا نمی دن
عاشقاتون منو تو قلب شما را نمی دن
اونا هرگز نمی دونن که شما رو دوس دارم
اونا حتی جای لفظ تو و من ما نمی دن
دلم از بسکه واسه چشمکاتون لک می زنه
توی آسمون می یام وعده ی فردا نمی دن
یه روزی جا می ذارید منو می رید از این دیار
دستاتون واسه دوباره دیدن امضا نمی دن
خنده تون مثل گلای یاسمن زرد و سپید
واسه دیدن گلا چشام دیگه نا نمی دن
منو تنها نذارید این فرصتا غنیمته
یه روزی نیاید بگید جا روی ابرا نمی دن
دل من تنگه واسه چشمکای بچگیا
اما مفتی مفتی چشمک واسه روزا نمی دن
فکر کنم یه روز می شم یه قاصدک تو خاطره
واسه گیتار دلم دیگه نت لا نمی دن
یه روزی باید بیاین بگین همیشه می مونین
بخدا نگید "برید اجازه حالا نمی دن"
کوتاه کوتاه
* یخ می زنم از انجماد لبخند بر لبانت و سوگند می خورم
تاوقتی زنده ام لبم به لبخندی باز نشود
* می دانم هیچ گاه جاده ها به من نمی رسند و
سیب سرخ در دستانم سقوط نمی کند
اگر نخواهم
* هر روز صبح می بینمت بر فراز بام خانه ای
که آسمانش سایبان چشمان توست وتو
بی هیچ دغدغه ای نظاره می کنی پرواز پرندگان مهاجر را
* غصه نخور زمستان که از راه برسد غصه هایم یخ می زنند
اما نگرانم برای تابستان که دلم از غصه آب می شود
بیچاره زمستون که مجرمه به خاطر دل سردش . می دونم این گرمای تابستون
آخرش من و می کشه حتی اگه وسطای پائیز باشم، باید دست از بهار بردارم .
نقاشی
یه روز تو بارون می شینم چشماتو ابری می کشم
تو نقاشیم پیرهنت و به رنگ ببری می کشم
با یه مداد صورتی گیتار تو پائیز می کشم
ترانه های آبی مو زرد و غم انگیز می کشم
آسمون و با اسم تو رنگ ستاره می کنم
اگر که خوب در نیومد برگه رو پاره می کنم
گل و تو جاده می کشم تا این که از سفر بیای
رنگ می کنم گلدونا رو هر رنگی که خودت بخوای
دستاتو عاشق می کشم قلبتو پاک و مهربون
بوسه ت و برفی می کشم به رنگ ابر آسمون
چشماتو مشکی می زنم چشمکاتو خاکستری
اینجوری ثابت می کنم از همه دنیا بهتری
دلت می خواد خنده هاتو با عطر بارون بکشم
گریه هاتو خط بزنم بوسه ت و پنهون بکشم
باید بیام دستامونو تو دستای هم بکشم
وقتی که از اینجا می ری جای چشات غم بکشم
میخوای شبا رو کوک کنم تا اینکه از سفر بیای
میخوای بیام به بدرقه ت راحت و بی خطر بیای
دوست داری که ترانه مو به اسمت آغشته کنم
هر چی جدائی پنبه زد پنبه ها رو رشته کنم
دوست داری خال چشماتو کنار چشمام بکشم
تو رو با هر چی خاطره ست بیام تو دنیام بکشم
می خوای که ادعا کنم یه روز با هم می ریم بهشت
می خوای که نقره ای کنم تلخی و زهر سرنوشت
کجا تو رو بغل کنم کجا تو آغوش بکشم
خودت بگو من می تونم تو رو فراموش بکشم
اسمتو گلدار می کشم جنس گل محمدی
یه وقتا مهربون می شی یه وقتا شیطون و بدی
دلم می خواد عشق تو رو قرمز قرمز بکشم
رو قلب تو با رد خون من بی تو هرگز بکشم
می خوام یه گلدون بکشم پر از گلای اطلسی
باید بهم بگی یه روز با دستای پر می رسی
میخوام شبا رو بکشم با رنگ چشمات نازنین
میخوام بگم که مثل تو هیچکسی نیست روی زمین
می خوام فرشتت بکشم تو عالم نقاشیا
می خوام که رنگت بزنم با رنگ سبز کاشیا
می خوام که جادو بکشم رنگ به هم رسیدن و
باید مقدس بکشم تو دل خدا کشیدن و