نقاشی (تکرار)


ترانه نقاشی رو در تاریخ پنجشنبه 1 آذر 86 توی وبلاگم گذاشتم، اما به پیشنهاد چند نفر از دوستان این پست رو به این ترانه اختصاص دادم. امیدوارم خوشتون بیاد.
نقاشی

یه روز تو بارون می شینم چشماتو ابری می کشم       

 

 تو نقاشیم پیرهنت و به رنگ ببری می کشم

 

با یه مداد صورتی گیتار تو پائیز می کشم                   

 

 ترانه ی تنهایی مو زرد و غم انگیز می کشم

 

آسمون و با اسم تو رنگ ستاره می کنم                      

 

اگر که خوب در نیومد برگه رو پاره می کنم

 

گل و تو جاده می کشم تا این که از سفر بیای    

 

 رنگ می کنم گلدونا رو هر رنگی که خودت بخوای

 

دستاتو عاشق می کشم قلبتو پاک و مهربون            

 

 بوسه ت و برفی می کشم به رنگ ابر آسمون

 

چشماتو مشکی می زنم چشمکاتو خاکستری                   

 

اینجوری ثابت می کنم از همه دنیا بهتری

 

دلت می خواد خنده هاتو با عطر بارون بکشم؟              

 

 گریه هاتو خط بزنم بوسه ت و پنهون بکشم؟

 

باید بیام دستامونو تو دستای هم بکشم                   

 

وقتی که از اینجا می ری جای چشات غم بکشم

 

 میخوای شبا رو کوک کنم تا اینکه از سفر بیای؟      

 

 میخوای بیام به بدرقه ت راحت و بی خطر بیای؟

 

دوست داری که ترانه مو به اسمت آغشته کنم؟          

 

 هر چی جدائی پنبه زد پنبه ها رو رشته کنم؟

 

دوست داری خال چشماتو کنار چشمام بکشم؟          

 

 تو رو با هر چی خاطره ست بیام تو دنیام بکشم؟

 

می خوای که ادعا کنم یه روز با هم می ریم بهشت؟ 

 

می خوای که نقره ای کنم تلخی و زهر سرنوشت؟

 

کجا تو رو بغل کنم کجا تو آغوش بکشم؟                  

 

 خودت بگو من می تونم تو رو فراموش بکشم؟

 

اسمتو گلدار می کشم جنس گل محمدی                  

 

 یه وقتا مهربونی و، یه وقتا شیطون و بدی

 

دلم می خواد عشق تو رو قرمز قرمز بکشم             

 

  رو قلب تو با رد خون من بی تو هرگز بکشم

 

می خوام یه گلدون بکشم پر از گلای اطلسی              

 

 باید بهم بگی یه روز با دستای پر می رسی

 

میخوام شبا رو بکشم با رنگ چشمات نازنین    

 

میخوام بگم که مثل تو هیچکسی نیست روی زمین

 

باید فرشتت بکشم تو عالم نقاشیا                       

 

 می خوام که رنگت بزنم با رنگ سبز کاشیا

 

می خوام که جادو بکشم رنگ به هم رسیدن و             

 

                                        باید  مقدس بکشم تو دل خدا کشیدن و

مثل تو هیچکی هنوز نیومده

برای تنها بهانه زندگیم؛  همسرم (معین)


مثل تو فرشته ای نیومده، که دل آدمکارو شاد کنه

حتی پروانه نمی تونه گل و، پرپر دستای سرد باد کنه

 

مثل تو خدا نداره عاشقی، که چشاشو وقف بارون بکنه

آسمون فقط می تونه بد باشه، که دل ابر سفیدو خون کنه

 

مثل تو حتی شبا ماه نتابید، که شبای منو روشن بذاره

خدا باید توی آسمون شب، چشاتو به جای مهتاب بکاره

 

تو تموم قصه های منی و، کفشای طلا مال سیندرلاست

تو چیکار کردی با دست سرد من؟، که حالا گلخونه ی شاپرکاست

 

توی شعرام دیگه غم جا نداره، حالا که تو سرور دلم شدی

حالا که فرشته و ستارمی، حالا که عشق منو گلم شدی

 

نفسم با تو خدا تو قلبمه، تو نباشی دیگه تنها می مونم

مرگ واسم حیاتیه بی تو دیگه، زندگی رو زندگی نمی دونم

 

میخوام هر شب بتابن ستاره ها، چشمکاشون پیشکش دلت باشه

دیگه آرزویی توی دل نموند، جز همین که دستامون جدا نشه