برای هم خونم

میخواد بره. از دلمون نه، از نگاه هر روزمون.

جای خالیش قراره خونه رو پر کنه. دیگه نمی شه اسمشو هر روز صدا زد و جواب شنید. یه سلام و خداحافظی کم میشه. یه دوستت دارم از پیش مون میره. ساده نیست. نمی شه راحت با دوریش کنار اومد....

اگه اون تصمیم .... اگه بگه .... نه نه .... من نمی خوام به تنهاییش ادامه بده. شاید خواست خدا اینه که باید بره. یه جاده اونو می بره به یه جا شبیه بهشت.

من دوباره می شکنم. مثه 4 سال قبل.... مثه 6 سال پیش .... مثه 15 سال طولانی. من می دونم، می شکنم.

نمی دونم. ولی در عین ناباوری به جای خوشحالی، مثه بچه یی که قراره اونو از خوردن تنقلات و بازی منع کنن، دلم گرفته.....

خنده داره... خیلی....

براش دعا می کنید؟ و برای من که سردرگمم


بعدن نوشتم: ببخشید دوستای خوبم که گنگ نوشتم. البته نیازی هم به صریح نوشتن نبود. فقط میخواستم دلتنگی مو از یه اتفاق که قراره من رو از (هم خونم) یکی از عزیزانم دور کنه با این متن نشون بدم.


11 آبان نوشتم: دوستای گلم بالاخره از سردرگمی نجات پیدا کردم....  ما رو تنها نمی ذاره

برای دلبندم

سلام دوستای مهربونم

مرسی از تبریکات صمیمانه تون. خوشحالی من رو چند برابر کردین


برای دلبندم

قلبت در وجود من می تپد 

ای وجود تو بهانه ی هست هایم               

بهشت تو را به رحم تاریک و کوچک من بخشید

و من تو را به دریای عشق مادرانه ام می بخشم


این متن رو فی البداهه نوشتم. امیدوارم خوب باشه


بعدن نوشتم. الهی سپاس! که دختر بودم... که زن هستم.... که مادر خواهم شد

                   

مادر می شوم






                                                              ........ و من مادر می شوم


مهر اومد

سلام دوستای خوب من

 

تاخیر طولانی مدت من رو به بزرگواری خودتون ببخشید. امیدوارم روزای خوبی رو پشت سر گذاشته باشید. 

باز هم مهر و شروع مدرسه ها. باز هم لباسای نو و کیف و کفش نو ... بازم دلواپسی پا شدن صبح زود واسه رفتن به مدرسه... بازم معلمای مهربون، مشقای نانوشته و به جا موندن یه عالمه خاطره... 

سال نو تحصیلی رو به همه تبریک میگم. به خصوص کلاس اولیا 

و اما این شعر، که خودم سرودم. (4 سال پیش) امیدوارم خوشتون بیاد 

در ضمن دوستای خوب من شما هم می تونید خاطره هاتون رو از اولین روز مدرسه برام بذارید. یا هر خاطره ی دیگه از اولین ها.... از دوست خوبم آقای مهدی عبداللهی تشکر میکنم که ایده این پست رو به من دادن.  

شاد باشید 

 

ماه مدرسه 

 

ماه قشنگ مدرسه                                  دوباره از راه رسیده 

عطر گل و درس و کلاس                            تو کوچه باغا پیچیده 

 

یه عالمه دوستای خوب                             انگاری باز پیدا شده 

قفل روزای مدرسه                                    با کلید مهر وا شده 

 

مهربونن معلما                                         با بچه های مدرسه 

تو این روزا عوض شده                                حال و هوای مدرسه 

 

یه عالمه غنچه داره                                   یه گل تو گلدون کلاس 

معلم و تخته و درس                                   بچه ها و هوش و حواس 

 

یه سال دیگه اومده                                    که پر شه از تلاش و کار 

آی گل نازنین من                                       مدرسه رو تنها نذار